15 Mei 2004, Dakkapel - Schilderen & Plamuren + Plastic

Zoals dat meestal gaat, ben je vaak met de afwerking wat langer bezig. Maar dit wilt niet zeggen dat dit minder belangrijk is. Een klusje waarop ik mij ging richten was het schilderen en plamuren van de boeiborden. Al snel bleek dat we zeker 2 keer moesten gaan plamuren om de gaten een beetje behoorlijk dicht te krijgen. En het schilderen is voorlopig alleen grondverf. Dit doen we wel 2 keer in de grond, want deze lokatie wil je goed in de verf hebben. Je komt er immers niet echt makkelijk bij normaliter.
Mijn medeverbouwer ging zich richten op de plastic schrootjes. Plastic schrootjes hoor ik je denken!!!. Inderdaad, en dit heeft een aantal goede redenen (vind ik). Als eerste, is het een oud huis, dus een normale vlakke plaat is te modern ervoor. Dus een schrootjes achtig iets ziet er het beste uit. Waarom dan geen trespa dan? Nou als eerste, koste mij de schrootjes welke ik nodig had alles bij elkaar nog geen 20 euro. Verder gaan deze lang mee, en we zetten ze in de autowas, waardoor het weer er bijna geen vat op heeft. En van zo een afstand zie je het verschil tussen hout en plastic vrijwel niet. Nou om nog even terug te komen op trespa, als eerste is dit veel duurder. En ten tweede kun je dit zelf vrij lastig zagen. Ow ja, mochten de plastic schrootjes ooit gaan vergelen, dan ruk ik ze eraf en zet ik er voor 20 euro nieuwe op :)
Maar goed, mijn medebouwvakker ging hiermee dus aan de slag. Deze komen mooi over het lood en de alustrip, hierdoor dekken deze alles mooi af. En na veel zagen en nieten zat al snel de eerste zijkant vol, en het resultaat was prima. Terweil dat ik vrolijk verder was aan het plamuren en schilderen, zat al snel de tweede zijkant ook vol.
Mijn pa was ondertussen ook lekker bezig. Hij had zich gestort op de ramen beneden aan de voorkant. Deze willen we gaan renoveren, maar om dit te doen moet als eerste alle verf eraf worden gehaalt. En als tweede moeten ook de ramen eruit worden gehaalt. Het zijn namelijk schuiframen, en tot op heden hadden we deze nooit open kunnen doen. Dit bleek achteraf voornamelijk te komen vanwege grote hoeveelheden kit en verborgen spijkers. Maar deze krijgen ons niet zomaar klein, en al snel was het raam los. Voor een paar lijsten moeten we nu wel nieuwe halen, maar dit is geen probleem. Ook zagen we nu duidelijk hoe rot de onderdorpels waren van de ramen. Behoorlijk rot namelijk, dus dat wordt vervangen van deze dorpels. M'n pa zou gaan kijken of hij deze kon maken uit een oude grenen balk. Overigens zagen we dat de katrollen en de contra gewichten in prima staat waren. We zetten ze nog wel een keer dik in de menie en zo, maar het zag er allemaal puik uit. (weer een meevaller)