15 Mei 2004, Dakkapel - Schilderen & Plamuren + Plastic
Zoals dat meestal gaat, ben je vaak met de afwerking wat langer bezig. Maar
dit wilt niet zeggen dat dit minder belangrijk is. Een klusje waarop ik mij
ging richten was het schilderen en plamuren van de boeiborden. Al snel bleek
dat we zeker 2 keer moesten gaan plamuren om de gaten een beetje behoorlijk
dicht te krijgen. En het schilderen is voorlopig alleen grondverf. Dit doen
we wel 2 keer in de grond, want deze lokatie wil je goed in de verf hebben.
Je komt er immers niet echt makkelijk bij normaliter.
Mijn medeverbouwer ging zich richten op de plastic schrootjes. Plastic
schrootjes hoor ik je denken!!!. Inderdaad, en dit heeft een aantal goede
redenen (vind ik). Als eerste, is het een oud huis, dus een normale vlakke
plaat is te modern ervoor. Dus een schrootjes achtig iets ziet er het beste
uit. Waarom dan geen trespa dan? Nou als eerste, koste mij de schrootjes
welke ik nodig had alles bij elkaar nog geen 20 euro. Verder gaan deze lang
mee, en we zetten ze in de autowas, waardoor het weer er bijna geen vat op
heeft. En van zo een afstand zie je het verschil tussen hout en plastic
vrijwel niet. Nou om nog even terug te komen op trespa, als eerste is dit
veel duurder. En ten tweede kun je dit zelf vrij lastig zagen. Ow ja,
mochten de plastic schrootjes ooit gaan vergelen, dan ruk ik ze eraf en zet
ik er voor 20 euro nieuwe op :)
Maar goed, mijn medebouwvakker ging hiermee dus aan de slag. Deze komen mooi
over het lood en de alustrip, hierdoor dekken deze alles mooi af. En na veel
zagen en nieten zat al snel de eerste zijkant vol, en het resultaat was prima.
Terweil dat ik vrolijk verder was aan het plamuren en schilderen, zat al
snel de tweede zijkant ook vol.
Mijn pa was ondertussen ook lekker bezig. Hij had zich gestort op de ramen
beneden aan de voorkant. Deze willen we gaan renoveren, maar om dit te doen
moet als eerste alle verf eraf worden gehaalt. En als tweede moeten ook de
ramen eruit worden gehaalt. Het zijn namelijk schuiframen, en tot op heden
hadden we deze nooit open kunnen doen. Dit bleek achteraf voornamelijk te
komen vanwege grote hoeveelheden kit en verborgen spijkers. Maar deze
krijgen ons niet zomaar klein, en al snel was het raam los. Voor een paar
lijsten moeten we nu wel nieuwe halen, maar dit is geen probleem. Ook zagen
we nu duidelijk hoe rot de onderdorpels waren van de ramen. Behoorlijk rot
namelijk, dus dat wordt vervangen van deze dorpels. M'n pa zou gaan kijken
of hij deze kon maken uit een oude grenen balk. Overigens zagen we dat de
katrollen en de contra gewichten in prima staat waren. We zetten ze nog wel
een keer dik in de menie en zo, maar het zag er allemaal puik uit. (weer een
meevaller)