10 Januari 2004, Exit schootsteen nr. 2

Na mijn slechte ervaringen met de eerste schoorsteen hield ik mijn hard al vast voor de 2e. Aangezien we vorig weekend een kangoo gesloopt hadden, moesten we dus al over gaan op het goede oude handwerk. Maar de voorste schoorsteen was van de originele steen dus ik hoopte al dat deze eenvoudiger zou zijn.
Aangezien de steiger niet over de volle lengte van het huis staat (met een dergelijke hoogte, hebben we daar niet voldoende steiger voor), moesten we deze eerst naar voren verplaatsen. Aangezien m'n pa dit weekend er niet was (last van de knie), deed ik deze klus dit weekend met een maat van me. Het was een lekker weertje, dus een uurtje later stond ie in z'n nieuwe positie. Na even een bakkie te hebben gedaan, maakte we ook voor de schoorsteen aan de binnenkant een stoeltje. (Eenvoudige balkenconstructie, om te zorgen dat je niet door het dak zakt).
Nudat de voorbereidingen gedaan waren konden we aan het echte werk beginnen. Bij de eerste paar slagen, kwam er maar vrijwel geen cement los, ook hier dat er een sterke laag (wat ook wel nodig is voor een schoorsteen, tenzij je 'm wilt slopen natuurlijk). Maar nadat we er een paar stukjes rondom de buis hadden losgetikt konden we de buis al bewegen. Deze zat er gelukkig maar een paar stenen diep in. Echter bewoog de rest van de schoorsteen ook mee, dus een paar goed gecoordineerde voorzichtige momenten later was de kop eraf.
Ik ging er eerst vanuit dat de rest hamer en beitel-werk zou worden, echter je kon de stenen er zo vanaf halen. Sterker nog een lego constructie zit sterker in elkaar. Wat er namelijk was gebeurt, is dat in de jaren de cement laag volledig was verzand. Hierdoor lagen de stenen los opelkaar, met alleen wat lichtbruin zand ertussen. De rest van de schoorsteen was dus een kwestie van afpakken en doorgeven. (waar je overigens ook best moe van kan worden). Toen was het wel weer tijd voor lunch, en ik was blij dat de stenen er zo afkwamen, want ik wil deze nog graag gaan hergebruiken voor wat reparatie werkzaamheden.
Na de lunch maakte ik het gat verder dicht, terwijl m'n maat aan de binnenkant verder ging. Ik moest echter wel opschieten, want ik wilde nog een paar fotos maken, en aan de binnenkant ging de schoorsteen evensnel (of soms nog sneller) dan aan de buitenkant. Maar niet veel later zat er weer een plaat, wat zeil, en een paar dakpannen over. Veilig dus tegen de elementen (zo goed en kwaad als mogelijk is). Binnen was de schoorsteen tot op een meter na al helemaal weg. Aangezien we niet zoveel zin hadden om al de stenen heen en weer de sjouwen, zou m'n maat de volgende dag ff een kruiwagen meenemen, zodat we iets effectiever konden werken. Of te wel, het zat er weer op voor deze dag. En ik moet zeggen dat we heel wat meer hebben bereikt als waarop ik gehoopt had.